മൊയ്ദീന്റെ കാലുകൾ ചെളിയിൽ അമർന്ന് വിരലിന്റെ വിടവിലൂടെ ചെളി പൊന്തി ശബ്ദം ഉണ്ടാക്കി. അടയാളം ബാക്കിയാക്കി കാലുകൾ മുന്നോട്ട് ആഞ്ഞു.
ആവേ മരിയ
വിയർപ്പ് മാത്രം മണക്കുന്ന ആ മുറിയുടെ തേക്കാത്ത ചുവരുകളിൽ, റോസ ഓരോ തവണയും വാങ്ങുന്ന മെഴുകുതിരിക്കൂടിന്റെ പുറത്തുള്ള കന്യാ മറിയത്തിന്റെ ചിത്രങ്ങൾ വെട്ടിയെടുത്തു ഒട്ടിച്ചു വച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. ഓരോ തവണ ഇളകി പോകുന്നതിനെയൊക്കെയും മൊട്ടുസൂചി കൊണ്ടു കുതിത്തറച്ചു ഉറപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.
ഫിഫ്റ്റി മില്ലീമീറ്റര് ചിരി
“താഴത്തെ നിലയില് നിങ്ങള്ക്ക് ഒരു ഡാര്ക്ക് റൂം ഉണ്ടല്ലേ? അവിടെ ഫിലിം കഴുകാന് പറ്റുമോ?
എന്റെ കൈയില് കുറച്ചു നെഗറ്റീവ് ഉണ്ടായിരുന്നു.
അവശേഷിപ്പുകള്
ഈ നഗരത്തിന്റെ സിരകളില് തലങ്ങും വിലങ്ങും നിര്ത്താതെ ഭ്രാന്തുപിടിച്ചോടുന്ന തേരട്ട വണ്ടികള്. അതിലെ ഓരോ കമ്പാര്ട്ട്മെന്റിലും മദ്രാസിന്റെ മണങ്ങള് കെട്ടുപിണഞ്ഞു കിടപ്പുണ്ട്.